Dünyaya Meydan Okumak       Türkiye’nin dünyada oyun kuran, yöneten ülkelerden biri olmasını çok isterim. Bunun olabileceğine de inanırım. Neticesinde dünyanın merkezindeyiz ve yüzyıllar boyunca bölgeye hükmetmiş bir neslin torunlarıyız. Ancak bu işler o kadar da kolay değil. Otuz sene enflasyon ve devalüasyonlar altında yaşadıktan sonra son on beş yılda yaşanan istikrar

Soru şu; Ülkemize gelen turistlere, dönerken yanında alıp götürebileceği ne veriyoruz? Sorunun gerekçesi de şöyle; Turist, kategorik olarak alışveriş yapmaya meyillidir. Özellikle de dönüş yolunda. Freeshop’ların böyle yoğun olmasının tek nedeni fiyat avantajı değil, onunla birleşen tüketici psikolojisidir. Üstüne, elde kalan yerel paraları bitirme gibi bir ek motivasyon da vardır.

Ellilerde sanayileşmeye başlayan ülkemiz altmışların sonunda ilk marka/iletişim projeleriyle  tanışmış ve reklamcılık sektörünün temelleri atılmıştır.  Türkiye reklamcılık endüstrisinin duayeni Eli Acıman’ın kurduğu ve evrensel standartlarda hizmet veren ilk ajansımız Manajans’dır. Ondan önce yapılanlar yarı amatör ve ağırlıkla bireysel çabalardır. Reklam, PR, araştırma sektörlerinin hızlı gelişimi ise küreselleşme ve rekabetin arttığı

Burada ironik başlıklar atıp durmamın sebebi biraz ezber bozmak. Çünkü geleneksel yurdum  yatırımcısının başkasından gördüklerini taklit etme dışında fazla bir oyun alanı, hayal gücü yoktur. Öte yandan, memleketin her yanında inovasyon yarışmaları, startup destekleri, yeni girişimlere teşvikler veriliyor ancak onlar da belirli alanlarda. Teknolojinin, dijital dünyanın geldiği ve gideceği yeri

Bu Topraklardan Dünya Markası Çıkar mı? adlı kitabım yayınlanalı 15 sene oldu. Dünyada eşi benzeri olmayan Turquality marka destek programı da aynı dönemde tasarlandı ve ben o sıralar iyice beklentiyi yükselttim. Sonrasında çalıştık, yazdık, çizdik, konuştuk… Ve safça bir umut ile gelişmeleri izledik durduk. Peki iş nereye geldi? THY global

Moda endüstrisinin öncelikli hedef kitlesi kadınlar olagelmiştir. Erkeklerin etek, kaftan giydiği eski dönemleri bilmem ama son elli senede kadın giyimi sürekli değişirken erkek giyimi görece aynı kaldı. Kravat merkezli resmi giyimde gömlek, ceket ve pantolonlarda paçalar ve yakalar bi daraldı bi genişledi ama esas itibariyle dedelerimizle aynı şeyleri giydik durduk.

Ağırlıkla gıda-kozmetik işleriyle uğraşan bir pazarlamacı olarak beni aşan yönleri olabilir ama yine de yerli otomobil projesi konusunda aklıma gelenleri söylemeden duramadım. Aslında konuyla ilgili birkaç deneyimim de olmadı değil. On sene kadar önce Uzel için çalıştık. Yıllardır Massey Ferguson traktörlerinin üretimini yapan ve pazarda ciddi bir payı olan şirket

Bu yıl da fındık fiyatları açıklanınca tartışmalar alevlendi, üstüne yürüyüşler, kavgalar filan oldu. Yadırgamadık çünkü fiyat düşse de çıksa de çıksa sıkıntı bizde. Fındık ülkemiz için çok önemli çünkü dünya üretiminin %70’ini biz yapıyoruz. Ayrıca fındık, herkesin damak tadına hitap eden evrensel lezzette bir ürün. Yani dünya insanlarını ayran içmeye,

Türkiye perakende sektörü sürdürülemez bir büyüme gösterdi son on senede. Zaten sokaktaki geleneksel perakende alanı benzer ülke ortalamalarından çok yüksekti (halk dilinde her evin altı dükkan dediğimiz), onun üzerine ciddi bir organize perakende alanı inşa edildi son dönemde. Kişi başı kiralanabilir AVM alanı Avrupa ortalamasını geçeli çok oldu. Üstüne sokak

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki Türk mutfağı damak tadı olarak dünyanın en evrensel mutfaklarından biridir. Örneğin bazı Asya, Afrika tatları dünyanın her yerinde beğenilmez, alışmak zordur. Bizim dönerimiz, kebabımız, pilavımız, pidemiz, mantımız, böreğimiz, sulu yemeklerimiz, simidimiz ise hemen her dünya insanının damak tadına uyar. En azından ters gelmez. Ülkemize gelen turistlerin